زاینده رود (سابق!)
سه شنبه, ۱۲ آذر ۱۳۹۲، ۰۹:۵۱ ب.ظ
(عکس از سید حسن اسلامی)
این همان زاینده رود معروف است و این عکس را هم هفته گذشته گرفتم. دیدن زاینده رود (سابق!) با کف خشک شده در دل پاییز غم‌انگیز است، به خصوص اگر کسی آن را در سال‌های پیش دیده باشد، یا پاچه‌های شلوارش را بالا زده و از این سر رود به آن سر رفته باشد و یاحتی بر آن قایق سواری کرده باشد. اما دیگر نه رودی است و نه زایندگی دارد. برای کسی که این تجربه‌ها را نداشته، این محیط صرفاً خشک‌زاری است که هیچ خاطره‌ای در پی ندارد.
آیا این خشکی و بی‌رمقی یکسره امری طبیعی است و هیچ ربطی به ما ندارد و ما در آن نقشی نداشته‌ایم؟ آیا قرار است زاینده رود هم پس از مدتی از جغرافیای ایران به تاریخ ایران بپیوندد و پسوند «سابق» در پی آن بیاید؟ احتمالاً هنوز می‌توان کاری کرد، به شرط آن که هر کس خودش را مسئول بداند و در حد خودش کاری کند.
Google+
- سه شنبه, ۱۲ آذر ۱۳۹۲، ۰۹:۵۱ ب.ظ
"این همان زاینده رود معروف است و این عکس را هم هفته گذشته گرفتم" .
وقتی کلمه "این" آورده می شود ، مشخصاً اشاره به چیزی است و ذهن خواننده به سمت عکس می رود اما وقتی گفته می شود "و این عکس را هم هفته گذشته گرفتم " خواننده متوجه نمی شود منظورتان از کلمه "این همان" چیست، چون وقتی گفته می شود "این عکس را هم" ، گویی عکس دومی در کار است.بهتر است بجای کلمه "و این عکس را هم" ، گفته شود : این عکس را . کلمه "و" و "هم" ، اضافی هستند.
متشکرم