اثر کله پاچه در صعود سریع!

صبح جمعه راهی کوه صفه، در اصفهان، شدم. سردرد شدیدی داشتم و شب درست نخوابیده بودم، با این حال از وقتی که زاینده رود خشک شده است، نگران آن هستم که مبادا کوه صفه هم یک‌شبه آب برود. لذا تا فرصت باقی است هر گاه به این شهر سری می‌زنم و بتوانم به سمت صفه می‌روم.

در پارک صفه داشتم از کنار چند جوان 18-25 ساله می‌گذشتم که شنیدم یکی از آن‌ها با افتخار خاصی می‌گفت:

صبح کله پاچه خورده‌ام و حالا حاضرم دو ساعته برم تا بالای کوه.

آن دیگری پاسخ داد: دو ساعته؟ باید بتونی یه ساعته بری بالا!

اولی، یعنی همان که کله پاچه خورده بود، گفت: یه ساعته؟ عمراً اگه کسی بتونه بره.

 

دیگر بقیه بحث شیرین و چرب کله پاچه را نشنیدم و از آن‌ها جلو افتادم. همان موقع ساعتم را نگاه کردم و با آن که بسیار خسته و کوفته بودم، راهم را تا بالا ادامه دادم. درست یک ساعت بعد بالای کوه صفه بودم.

در آن لحظه حس کردم که سردردم آرام گرفت. اما مهم‌تر آن که کشفی کردم که از نظر اهمیت دست کمی از کشف ارشمیدس ندارد. می‌توان بدون خوردن کله پاچه هم صعود کرد و همچنان پرانرژی بود.